جبران کمکاری
عده ای کمکاری خود را با ایراد گرفتن به رهبری جبران می‌نمایند. این گروه می‌گویند، قدرت مطلقه نظام در دست ایشان است، هر کاری که بخواهند می‌توانند انجام دهند، پس چرا این همه ناهنجاری وجود دارد؟ دستور بدهند!
باید توجه نمود که مدیریت یک جامعه صرفا با امر و نهی نیست، بلکه الزامات زیادی دارد، از جمله چشم‌انداز، سیاست‌گزاری، برنامه‌ریزی کوتاه مدت، میان مدت، درازمدت، سازمانده‌ای و آموزش نیروی انسانی و تربیت نسل کارآمد، فرهنگسازی، توجه به ظرفیهای داخلی و خارجی، تهدیدات و توان دشمن در ضربه زدن و... بی‌توجه به این امور در تصمیم گیریها، موجب سقوط سریع حکومت می‌شود. تا افراد درگیر مسائل پیچیده و کلان جامعه نشوند، سختی مدیریت و اداره را به خوبی درک نمی‌نمایند، جامعه را که نمی‌شود صرفا با دستور اداره نمود، نیازمند رشد عقلانیت جمعی حول ولی‌فقیه است، اگر این عقلانیت جدید شکل نگیرد، هر فرد یا گروهی در حوزه کاری خود براساس درک و فهم خود عمل نموده و مرتب تشتت را افزایش می‌دهند، پیدایش فهم‌های مکمل در حوزه کاری مختلف تنها بر محور ولایت اتفاق می‌‌افتد. کم‌کاریهای ما در فهم نظام موضوعات نیازمندیهای نظام اسلامی و تولید فکر متناسب با آنها را، خود معظم‌له، جبران می‌نمایند و خود ایشان دست به نظریه پردازی در عرصه‌های مختلف زه‌اند. اصلا اگر مشارکت در مدیریت در سطوح مختلف نباشد، اداره توسعه اجتماعی در تمامی ابعاد ممکن نیست، منتهی برای جلوگیری از تشتت باید بین فهم‌های مختلف هماهنگی اتفاق بیفتد، این هماهنگی با پیروی از استدلالات و جهت گیریها امام خامنه‌ای(حفظه‌الله) ممکن است. بنابر این به جای پی‌گیری احتمالات ذهنی خود به این بپردازیم که حوزه، دانشگاه، دولت، خواص، نخبگان و... رسالت خود را انجام داده‌اند و به درخواستهای مکرر رهبری پیرامون موضوعات مختلف پاسخ‌گو بوده‌اند یا خیر؟
1390/10/16
کلمات کلیدی :
» بدون نظر